In between

Weken lijken maanden en maanden lijken dagen. Dat is het rare aan de afgelopen periode. We hebben nauwelijks nog benul van tijd en dat is best vreemd om te ervaren. Nog pas 6 weken geleden kreeg Hilde te horen dat ze borstkanker had. Wanneer we alles overdenken wat er in die periode gebeurd is, lijkt het alsof het al een jaar is. Aan de andere kant is Hilde haar eerste chemo pas 3 weken geleden gebeurd en die tijd is voorbijgevlogen alsof het 3 dagen zijn geweest. Het rare is, dat we het helemaal niet zo erg vinden dat die factor tijd veel minder sterk aanwezig is. Tijd heeft plaatsgemaakt voor intensiteit. Alles wat we doen, ervaren en meemaken voelt veel intenser. Dat geldt bij verdriet, boosheid, maar ook bij geluk en blijheid.

Terugkijkend naar de periode na de eerste chemo, dan zijn het 3 weken die eigenlijk niet met elkaar te vergelijken zijn. Het is nu de derde week. Hilde is behoorlijk hersteld, voelt zich goed en sterk, en toch is dit niet de leukste week. Dat is best vreemd. De leukste week was juist die tweede week waarin ze de pittige eerste week achter zich had gelaten en merkte dat ze aan het herstellen was en dus weer perspectief zag.

Die tweede week hebben we vorige week met zijn viertjes gevierd door lekker uit eten te gaan. Hilde haar smaakpupillen doen weer wat ze gewend is, dus we hebben heerlijk genoten met zijn viertjes. We hadden vooral heel veel lol, een heerlijk ontspannen sfeer en daardoor een heel puur moment. Afgelopen weekend stond voor een deel in het teken van de verhuizing van Hilde haar ouders. De sleutel van het nieuwe huis kregen ze exact op het moment dat Hilde te horen kreeg dat ze borstkanker had. Een bijzondere samenloop van bijzondere herinneringen.

Nadat de rust van het drukke weekend een beetje was teruggekeerd merkte ik een soort spanning, of eigenlijk merkte ik meer het ontbreken van de ontspanning. Hilde had precies hetzelfde. Het is die derde week, die week die het laatste deel van de eerste cyclus van 3 weken, maar ook de week waarin de voorbereidingen voor de nieuwe cyclus in gang worden gezet. Praktisch thuis, maar ook medisch met vandaag weer een tweetal afspraken en bloedprikken. De ontspanning staat weer even op een laag pitje en dat is best jammer, want zelden hebben we zo een ontspannen week gehad als die tweede week. We missen dat nu al.